Avada Kedavra

Wszyscy chyba wiemy czym jest to zaklęcie. Gdy tylko słyszymy Avada, już widzimy oczami wyobraźni ten zielony strumień. A potem cisza, martwa cisza...
Czy Severus z łatwością wypowiadał to czarnomagiczne zaklęcie? Co czuł, gdy skierował swoją różdżkę w stronę Dumbledore'a? Czy byłby w stanie zabić Harry'ego?

Nie uważam, aby Severus wypowiadał te słowa z łatwością. Trzeba pamiętać, że Dumbledore był dla niego ważną osobą, chyba jedynym człowiekiem, który znał jego sekrety i jego samego. Mam takie wrażenie, że Dumbledore był ojcem dla profesora, zastępował mu jego i był dla niego oparciem. Były momenty, kiedy Albus dawał Severusowi lekcję życia, trudne lekcje czasem nie odpowiadały Severusowi. Severus buntował się, podobnie jak syn przeciwko ojcu. Następnie pokornie wykonywał jego polecenia. Były pomiędzy nimi nieporozumienia, też, ale i tak Severus nie potrafił żyć bez Dumbledora. Przypomnijmy sobie scenę, kiedy Snape dowiedział się, co dzieło się z gnijącą ręką dyrektora.
Myślę, że Severus poczuł przez chwilę nienawiść do Dumbledora, zwłaszcza wtedy, gdy ten oznajmił mu, że Harry szedł na śmierć. W tym momencie poczuł nienawiść, ale i również zwątpienie w człowieka, który był dla niego murem obronnym.

W ogóle mam wrażenie, że Dumbledore miał jakiś dar zjednywania sobie ludzi. Wszyscy go lubili. Ale ci, którzy byli z nim blisko, jak np. Harry czy Sev, znali też pewne powody, by myśleć o dyrektorze w sposób negatywny. Oboje go szanowali i dla nich obu był kimś ważnym, zrobiliby wszystko, ale mieli do niego też żal o niektóre sprawy. Lecz Dumbledore to zupełnie inny temat (swoją drogą dość kontrowersyjny).
Co do samego zaklęcia, myślę, że masz rację. Snape jako człowiek z uczuciami nie mógł z łatwością zabijać. Tym bardziej, że wciąż pamiętał, jak zginęła Lily. Może gdyby miała wypadek samochodowy, czy umarła w inny sposób, zabicie Albusa nie byłoby dla niego tak trudne. A w zaistniałej sytuacji, no cóż, myślę, że miał pewne opory. W końcu musiał użyć przeciw Dumbledore'owi, człowiekowi, którego cenił i któremu ufał, klątwy, jakiej użył Voldemort wobec Lily.

Nika_Snape napisał:

Co do samego zaklęcia, myślę, że masz rację. Snape jako człowiek z uczuciami

Jak to brzmi  paradoks!
Zgadzam się z Tobą, Ddumbledore to człowiek bardzo kontrowersyjny, ale dobry. Dobroci dla innych nie można mu odmówić, chociaż nie we wszystkich sytuacjach życiowych był niewinny:D 

Czasami to on chyba przeginał z tą dobrocią, ale zawsze wychodził z tego cało

Arabesque napisał:

Jak to brzmi   paradoks!

Ale to najprawdziwsza prawda.

Nika_Snape napisał:

Czasami to on chyba przeginał z tą dobrocią, ale zawsze wychodził z tego cało

Arabesque napisał:

Jak to brzmi   paradoks!

Ale to najprawdziwsza prawda.

Oczywiście. Szkoda tylko, że ukrywana.

Jak oglądam ten moment, kiedy Severus stoi naprzeciw Dumbledore'a i już wiem, że zaraz jeden z nich umrze, to się po prostu wzruszam. Podziwiam Seva, że to zrobił, że zabił jedynego człowieka, któremu tak bardzo zaufał. To musiało być dla niego niesamowicie trudne. To w rzeczywistości nie była kolejna Avada.
I właściwie trudno powiedzieć, co wówczas czuł Snape. Przez głowę przechodziły najróżniejsze myśli. Ale coś mi się wydaje, że tak naprawdę czuł pustkę. Nie myślał o niczym konkretnym. Nawet specjalnie nie przejmował się towarzystwem, jakie w tej chwili oglądało całą tę sytuację. Wydaje mi się, że Severus przygotowywał się na ten moment bardzo długo, a i tak nie był jeszcze gotów. Ale zrobił to. Zabił.